Afgelopen zondag, 11 juni, vond in Rabat een grote demonstratie
plaats ter ondersteuning van de protestbeweging in de Rif in Noord Marokko.
Ik heb gisteren op de website NieuwWij al een stukje geschreven naar aanleiding van die demonstratie. (En twee weken geleden schreef
ik al een soort explainer op diezelfde website over de situatie in de Rif).
Vandaag las ik een stuk van een andere analist die ook een
aantal boodschappen of signalen destilleert uit de protestmars in Rabat. Het
betreft Abderrahim Manar Slimi, van het Atlantisch Centrum voor Strategische Studies
en Veiligheidsanalyse. Ook hij komt (toevallig?) met zes boodschappen/signalen
die enige overlap vertonen met de analyse die ik op NieuwWij beschreef.
Slimi noemt de volgende boodschappen:
1. De Beweging Al Adl wa al Ihsan is de krachtigste beweging
in Marokko als het gaat om mensen de straat op krijgen.
2. Marokko betaalt nu de prijs voor zeven maanden
partijpolitiek geharrewar bij de vorming van de nieuwe regering.
3. Marokko betaalt nu de prijs voor 5 jaar politieke strijd
tussen de regering Benkirane en de oppositie. Wat er nu gebeurt is het
resultaat van het slechte presteren van de regering en van de
oppositiepartijen.
4. De protestbeweging die nu ontstaat zou wel eens
gevaarlijker kunnen zijn dan de 20-Februari beweging in 2011. De
sociaal-economische eisen van de huidige beweging zijn nog betrekkelijk
eenvoudig in te willigen, maar als het een politieke beweging wordt kan het
heel makkelijk ontvankelijk worden voor een binnenlandse of buitenlandse
doorbraak.
5. Als de staat tussenpersonen als vakbonden en politieke
partijen om zeep helpt, komt de staat zelf oog in oog te staan met de mensen op
straat. De gekozen vertegenwoordigers blijken de protesterende bewoners niet te
vertegenwoordigen. Er zouden in de protesterende regio’s nieuwe verkiezingen
moeten worden gehouden zodat er personen worden gekozen die wel representatief
zijn.
6. Het Marokko van 2017 is niet het Marokko van 2011.
Marokko is nu een regionale machtsfactor (in Afrika; jh) geworden. De staat
moet nu interne sociaal-economische problemen oplossen anders zullen die de
regionale rol van Marokko kunnen verzwakken.
Ik hecht eraan dit soort berichten door te geven in
Nederland want er is in Nederland een grote betrokkenheid bij de protesten in
de Rif, maar door die grote betrokkenheid is er weinig emotionele afstand om de
zaken in breder perspectief te bekijken. Voeg daar nog bij dat de meeste
Marokkaanse Nederlanders de berichtgeving in Marokko maar in zeer beperkte mate
kunnen volgen omdat velen geen Arabisch en geen Frans kunnen lezen. Men leest
dan alleen verslagen van gebeurtenissen maar geen analyses van de
achtergronden. Ik hoop via dit kanaal daar wat aan toe te voegen.
Volg mij ook op Twitter want daar stuur ik ook dagelijks
berichten rond uit de Marokkaanse media, en met name van de websites Hespress,
Lakome in het Arabisch en Telquel, Le Desk, Huffington Post Maghreb (Frans).
Bron: http://www.hespress.com/orbites/353921.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten