donderdag, januari 24, 2008

Oud en Nieuw in Agadir




Rond Oud en Nieuw was ik met mijn drie zoons in Marokko, om hen ook weer eens te laten zien waar hun vader zoal mee bezig is als hij weer eens in Marokko zit.
Dus zijn we begonnen in Rabat, op het NIMAR. We kwamen 's nachts laat aan op het NIMAR. De volgende dag zagen de mannen pas goed waar ze terecht gekomen waren. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt, een vakantiehuis met voor iedereen wel twee computers met internet etc. Als het aan hen had gelegen waren we in Rabat gebleven ;-)
Maar dat was niet de bedoeling, we zouden een rondje door het Zuiden van Marokko gaan maken. Maar eerst moesten we zonnebrillen kopen, want die had iedereen in Nederland laten liggen.
De tweede dag gingen we naar het befaamde Marrakech. In een hotel in Marrakech zag Oscar (15 jr. oud) voor het eerst van zijn leven een draaischijftelefoon. Hij vroeg zich hardop af hoe dat nou werkte. Hij kwam er niet helemaal uit.
In 2000 was ik ook met mijn drie zoons in Marokko. Ze waren toen resp. 14, 12 en 8 jaar oud. Nu, bijna acht jaar later keken ze duidelijk op een andere manier naar het land. Met meer belangstelling voor de mensen, de manier waarop het leven hier verloopt etc.
Het was ook leuk om te zien dat ze hun best deden een paar woordjes Arabisch op te pikken. Ik heb dat uiteraard gestimuleerd, zonder het te overdrijven. Oscar had zelfs het plan gehad mijn cursusboek Marokkaans door te nemen voor de reis, maar dat is helaas bij een voornemen gebleven. Een overzichtje met beleefdheidsformules en begroetingen had hij wel een paar keer op de CD beluisterd, dus hij was een beetje voorbereid. En zoiets wordt hoog gewaardeerd in Marokko. Als we een restaurant uitliepen, en alle drie de heren zeiden bij het weglopen be-s-slama (tot ziens), zag je de waarderende blikken in de ogen van de obers (en de trotse blik van vader misschien).
In Agadir was een ober die zich ook echt uitsloofde om het ons naar de zin te maken, en die nam zoenend afscheid van de jongens (wang tegen wang) toen we weggingen.
Binnenkort nog een stukje over onze belevenissen.


zondag, januari 13, 2008

Ook dit is Marokko!

Eindelijk na 30 jaar Marokko is het gelukt: ik stond op de ski's in Marokko. Afgelopen weekend was ik in Oukaïmeden, een wintersportplaatsje in de Hoge Atlas, op zo'n 80 kilometer (klimmen) van Marrakech.

Op de onderstaande foto sta ik, met achter mij de vlakte waarin Marrakech ligt. Zo is goed te zien dat het Atlasgebergte vrij plotseling ophoudt en overgaat in de vlakte.




En op onderstaande foto is het station Oukaïmeden te zien.



Het station beschikt over één telesiège (stoeltjeslift) en een stuk of vijf teleski's (sleepliften).

Met de stoeltjeslift kan een mooie afdaling worden gemaakt, die bovenin zeker zwart is.
In Oukaïmeden kan zeker niet de hele winter worden geskied. Slechts een paar keer per seizoen is het station gedurende een aantal dagen geopend.

Binnenkort nog wat meer informatie n.a.v. onze ervaringen.

zaterdag, januari 05, 2008

ruim twee maanden niet in Marokko

Het was even stil op mijn blog omdat ik een paar maanden niet in Marokko ben geweest.
Dat betekent absoluut niet dat ik niet met het NIMAR ben bezig geweest trouwens. Het NIMAR is en blijft mijn kindje dus ik zorg er zo goed mogelijk voor.
Ik ben veel in Nederland (en zelfs in België) de boer op gegaan om bij allerlei onderwijsinstellingen het NIMAR en onze diensten aan te prijzen. Tenslotte moeten we een mooie staat van dienst opbouwen, teneinde zo ons eigen bestaansrecht aan te tonen en ons voortbestaan zeker te stellen.
Maar op 28 december was ik weer in Marokko. Samen met mijn drie zoons, om hier Oud en Nieuw te vieren en een weekje rond te toeren in het zuiden van Marokko.
Daarnaast is het ook prettig als mijn zoons weten wat ik hier zoal doe, met wie ik hier samenwerk etc. zodat die twee gescheiden werelden ook een beetje met elkaar verbonden worden.
Zeer binnenkort zal ik wat melden over onze ervaringen en belevenissen in de Sousse (het zuidwesten van Marokko).