Nadat ik in 2006 het NIMAR had opgericht mocht ik vanaf januari 2009 het NIMAR zelf gaan leiden als directeur.
Over al die zaken heb ik veel geschreven op dit blog. De oprichting van het NIMAR was de aanleiding om met dit blog te beginnen.
Aan die periode van mijn directeurschap kwam op 1 juli een eind.
Gelukkig NIET omdat het NIMAR ophield te bestaan, daarover later meer.
Naast de pet van directeur NIMAR had ik nog een andere pet op, die van onderwijsattaché op de Nederlandse ambassade. Ook daar heb ik eerder over geschreven.
Dat attachéschap mocht maximaal zes jaar duren. Omdat het NIMAR in een moeilijke periode verkeerde mocht dat best een half jaartje meer worden, maar daarna was het voor mij toch echt afgelopen.
Het was dus geen vrijwillige terugkeer. Maar als ik heel eerlijk ben moet ik ook zeggen dat zelfs voor een Marokkoliefhebber als ik die periode best lang is geweest. Marokko is een prachtig land, ik kom er niet voor niets al sinds 1977. Maar het land heeft ook zo zijn eigenaardigheden waar je dagelijks mee moet dealen als je er woont. En dat is niet altijd even makkelijk.
De periode van de laatste twee jaar was niet gemakkelijk. In mei 2013 vernam ik de eerste signalen dat het ministerie van OCW wilde stoppen met de financiering van mijn eigen geesteskind. Vanaf dat eerste bericht vond ik dat dit een verkeerde beslissing was. Nederland heeft het NIMAR nodig heb ik steeds gezegd, met argumenten die allemaal samenhangen met de intensieve relatie die de twee landen met elkaar verbindt, of men dat nou leuk vindt of niet, of het vrijwillig gekozen is of niet. De aanwezigheid van bijna 400.000 Nederlanders van Marokkaanse afkomst is een gegeven dat nog generaties lang de relaties zal bepalen.
Maar hoe gaat het nu verder met het NIMAR?
Ik mag daar op dit moment nog niets over zeggen, maar ik ben in een zeer optimistische stemming op de boot naar Spanje gestapt. Binnenkort meer daarover.
Volg de Facebook pagina van het NIMAR voor het actuele nieuws: fb/NIMARinRabat
En hoe gaat het verder met Jan Hoogland?
Ik ga weer (half time) Arabisch doceren aan de Radboud Universiteit, en voor de andere helft van mijn tijd beraad ik mij op de mogelijkheden die er zijn. Heeft iemand een tip of een vraag? Mail mij gerust op jan(punt)hoogland(at)xs4all(punt)nl
Op Twitter doe ik af en toe een duit in het zakje als @janchoogland.
Ik blijf ook bereikbaar via www.janhoogland.com
En hoe gaat het verder met dit blog?
We zullen wel zien. In de afgelopen jaren ben ik toch al niet zo heel actief geweest op dit blog. Ik heb al eens eerder geschreven dat het te veel is om al die social media goed bij te houden.
Wie mijn foto's wil zien kan terecht op Flickr. Wie mijn academische werk wil volgen kan kijken op academia.edu. En ook op Facebook ben ik actief en niet erg kieskeurig met wie ik als vriend wil toelaten.
Vorige week was ik op de radio te horen in het programma Dichtbij Nederland. Daar heb ik ook gesproken over de periode dat ik in Marokko woonde en werkte. Via deze link is dat terug te beluisteren. Vanaf de 37e minuut kom ik uitgebreid aan het woord.
http://dichtbijnederland.nl/page/detail/798175/Woensdag
Dank voor je belangstelling voor mijn activiteiten en voor het NIMAR.
Over al die zaken heb ik veel geschreven op dit blog. De oprichting van het NIMAR was de aanleiding om met dit blog te beginnen.
Aan die periode van mijn directeurschap kwam op 1 juli een eind.
Gelukkig NIET omdat het NIMAR ophield te bestaan, daarover later meer.
Naast de pet van directeur NIMAR had ik nog een andere pet op, die van onderwijsattaché op de Nederlandse ambassade. Ook daar heb ik eerder over geschreven.
Dat attachéschap mocht maximaal zes jaar duren. Omdat het NIMAR in een moeilijke periode verkeerde mocht dat best een half jaartje meer worden, maar daarna was het voor mij toch echt afgelopen.
Het was dus geen vrijwillige terugkeer. Maar als ik heel eerlijk ben moet ik ook zeggen dat zelfs voor een Marokkoliefhebber als ik die periode best lang is geweest. Marokko is een prachtig land, ik kom er niet voor niets al sinds 1977. Maar het land heeft ook zo zijn eigenaardigheden waar je dagelijks mee moet dealen als je er woont. En dat is niet altijd even makkelijk.
De periode van de laatste twee jaar was niet gemakkelijk. In mei 2013 vernam ik de eerste signalen dat het ministerie van OCW wilde stoppen met de financiering van mijn eigen geesteskind. Vanaf dat eerste bericht vond ik dat dit een verkeerde beslissing was. Nederland heeft het NIMAR nodig heb ik steeds gezegd, met argumenten die allemaal samenhangen met de intensieve relatie die de twee landen met elkaar verbindt, of men dat nou leuk vindt of niet, of het vrijwillig gekozen is of niet. De aanwezigheid van bijna 400.000 Nederlanders van Marokkaanse afkomst is een gegeven dat nog generaties lang de relaties zal bepalen.
Maar hoe gaat het nu verder met het NIMAR?
Ik mag daar op dit moment nog niets over zeggen, maar ik ben in een zeer optimistische stemming op de boot naar Spanje gestapt. Binnenkort meer daarover.
Volg de Facebook pagina van het NIMAR voor het actuele nieuws: fb/NIMARinRabat
En hoe gaat het verder met Jan Hoogland?
Ik ga weer (half time) Arabisch doceren aan de Radboud Universiteit, en voor de andere helft van mijn tijd beraad ik mij op de mogelijkheden die er zijn. Heeft iemand een tip of een vraag? Mail mij gerust op jan(punt)hoogland(at)xs4all(punt)nl
Op Twitter doe ik af en toe een duit in het zakje als @janchoogland.
Ik blijf ook bereikbaar via www.janhoogland.com
En hoe gaat het verder met dit blog?
We zullen wel zien. In de afgelopen jaren ben ik toch al niet zo heel actief geweest op dit blog. Ik heb al eens eerder geschreven dat het te veel is om al die social media goed bij te houden.
Wie mijn foto's wil zien kan terecht op Flickr. Wie mijn academische werk wil volgen kan kijken op academia.edu. En ook op Facebook ben ik actief en niet erg kieskeurig met wie ik als vriend wil toelaten.
Vorige week was ik op de radio te horen in het programma Dichtbij Nederland. Daar heb ik ook gesproken over de periode dat ik in Marokko woonde en werkte. Via deze link is dat terug te beluisteren. Vanaf de 37e minuut kom ik uitgebreid aan het woord.
http://dichtbijnederland.nl/page/detail/798175/Woensdag
Dank voor je belangstelling voor mijn activiteiten en voor het NIMAR.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten