Aboubakr Jamai, een ervaren journalist uit Marokko, die meerdere keren in botsing is gekomen met het regime, schreef een stuk over de huidige situatie in Marokko in Le Monde Diplomatique (https://www.monde-diplomatique.fr/2017/07/JAMAI/57669)(met betaalmuur), dat op Lakome in het Arabisch is vertaald (http://lakome2.com/point-de-vue/28707.html). Die Arabische vertaling wordt ingeleid door een samenvatting van het stuk. Die samenvatting heb ik weer uit het Arabisch vertaald:
In tegenstelling tot wat de autoriteiten beweren, is de bedoeling van de Rif-beweging niet het verhinderen van de uitvoering van het publieke beleid, maar het aantonen van het falen van het Marokkaanse institutionele model dat is gebaseerd op autoriteit (? Lijkt typefout in het origineel) en despotisme enerzijds en anderzijds grote infrastructurele projecten om grotere groei te creëren, ondanks dat grote internationale financiële instellingen zoals de Wereldbank hebben aangetoond dat dit niet werkt.
Jamai, die ook docent internationale betrekkingen is bij American (IAU?) in Aix en Provence meldt ook dat de Rif-beweging weliswaar de koning niet rechtstreeks verantwoordelijk houdt, maar wel indirect door de geschiedenis zich te laten herhalen (na 20-februari beweging in 2011; jh) en door de religieuze bevoegdheden van de koning en de concensus hierover op te schudden.
Hij vermeldt ook dat het ‘opslokken’ van de PJD (islamitische regeringspartij; jh) door de makhzen (deep state, ‘het systeem’; jh) ervoor heeft gezorgd dat die makhzen nu in zijn eentje tegenover de Rif-beweging staat, zonder een ‘beschermend schild’ (in de vorm van die PJD; jh), zoals het geval was in 2011.
In tegenstelling tot wat de autoriteiten beweren, is de bedoeling van de Rif-beweging niet het verhinderen van de uitvoering van het publieke beleid, maar het aantonen van het falen van het Marokkaanse institutionele model dat is gebaseerd op autoriteit (? Lijkt typefout in het origineel) en despotisme enerzijds en anderzijds grote infrastructurele projecten om grotere groei te creëren, ondanks dat grote internationale financiële instellingen zoals de Wereldbank hebben aangetoond dat dit niet werkt.
Jamai, die ook docent internationale betrekkingen is bij American (IAU?) in Aix en Provence meldt ook dat de Rif-beweging weliswaar de koning niet rechtstreeks verantwoordelijk houdt, maar wel indirect door de geschiedenis zich te laten herhalen (na 20-februari beweging in 2011; jh) en door de religieuze bevoegdheden van de koning en de concensus hierover op te schudden.
Hij vermeldt ook dat het ‘opslokken’ van de PJD (islamitische regeringspartij; jh) door de makhzen (deep state, ‘het systeem’; jh) ervoor heeft gezorgd dat die makhzen nu in zijn eentje tegenover de Rif-beweging staat, zonder een ‘beschermend schild’ (in de vorm van die PJD; jh), zoals het geval was in 2011.
