Wie aan Ramadan denkt, denkt aan
vasten.
Wie aan het vasten is, denkt aan
het breken van de vasten (denk ik, ik vast zelf niet).
En wie in Marokko aan het breken
van de vasten denkt, denkt aan soep, aan Harira, de bekende Marokkaanse soep.
Het drinken (niet het werkwoord
'eten' wordt gebruikt) van deze soep tijdens de ftour (letterlijk ontbijt, maar
dan dus 's avond) is voor meer dan 30 miljoen Marokkanen 30 dagen (of 29 als ze
geluk hebben) een vaste traditie.
Probeer je eens voor te stellen
hoeveel dat is. 30 miljoen x 30 = 900 miljoen bakken soep.
Harira is een stevige soep. Er
kunnen heel veel koolhydraten in zitten: kikkererwten, linzen, rijst en ook nog
bloem om te binden. Als dat zo is, wees dan gewaarschuwd en neem niet meer dan
één kom want het is een soort koolhydratenbom in je maag. Als die maag sinds de
vroege ochtend leeg gebleven is, werkt dat kennelijk, maar als je 'gewoon'
gegeten hebt tijdens de dag, dan is mijn ervaring dat meer dan één kop Harira
een ontzettend opgeblazen gevoel kan geven.
Afgelopen week had de Nederlandse
ambassade een ftour voor de armen bekostigd via een organisatie die tijdens de
Ramadan op verschillende plaatsen in Rabat een ftour organiseert voor armen.
Met een team van de ambassade en van het NIMAR en het SVB‑kantoor gingen we
assisteren bij o.a. het uitdelen van de Harira. Er was ook een grote groep jongelui van een middelbare school aanwezig voor de assistentie.
Ik heb toen wat foto's gemaakt
van het Harira‑ritueel.
En uiteraard mag een recept voor Harira niet ontbreken. Dat doe ik met een link want ik moet eerlijk bekennen
dat ik in 37 jaar Marokko nog nooit zelf Harira heb gemaakt.
Want, wederom heel eerlijk, als
de Ramadan voorbij is heb ik voorlopig wel weer even genoeg Harira gehad.
