Talent volop binnen Nederlands-Marokkaanse gemeenschap

Allereerst mijn excuses aan de vaste bezoekers.
Alweer maanden geen bericht.
Als u eens wist hoe druk ik ben op het NIMAR.
Maar nu is er toch iets dat me van het hart moet.

Er was een vacature op het NIMAR. Dat is ook gelijk één van de redenen waarom ik het zelf zo druk heb.
De vacature is voor een beleidsmedewerker (internationalisering) hoger onderwijs.
En als u eens wist wat ik aan reacties heb ontvangen. Voor een groot deel van Marokkaanse Nederlanders (of Nederlandse Marokkanen) van de tweede generatie, die graag iets voor de relaties tussen beide landen willen doen.
En als je ziet wat die jonge mensen allemaal al hebben gedaan, ook voor de Nederlandse samenleving...
Hardwerkende jonge mensen, die hard hebben gestudeerd en heel interessante CV's hebben opgebouwd. Veel indrukwekkender dan menige autochtoon van die leeftijd.

Maar helaas, het beeld wordt niet bepaald door deze fantastische generatie aanstormend talent. Het beeld is helemaal gefixeerd op de raddraaiers (die er helaas wel zijn).
Niemand van de sollicitanten geeft in zijn motivatie aan dat hij/zij uit Nederland weg wil vanwege het verharde maatschappelijke klimaat. Maar het zou mij niet verbazen als dat bij sommigen toch wel een rol speelt.

Helaas kan ik hen niet allemaal aannemen, het NIMAR-budget laat dat niet toe. Maar wat zouden zij met hun energie en motivatie de onderwijssamenwerking tussen Nederland en Marokko een impuls kunnen geven.
Ik kan al degenen die ik moet afwijzen alleen maar heel veel succes toewensen in hun carrière. Alleen moet dat niet met zo'n koel zinnetje gebeuren, zo van: wij wensen u veel succes met uw loopbaan. Deze jonge mensen verdienen een serieuze kans. De meesten hebben die kans trouwens allang gekregen (of afgedwongen). Er was eigenlijk niemand die vanuit een baanloze situatie solliciteerde.